مهدی جان:

.

دستانم تشنه دستان توست ، شانه هایت تکیه گاه خستگی هایم

با تو میمانم بی آنکه دغدغه های فردا داشته باشم

زیرا میدانم بیش از امروز دوستت خواهم داشت