همای بی قرینه

رفتی وبند سفر، عاقبت پایت بست              بی تو ای یارعزیز،مانده ام بی غمگسار

رفتی ای سنگ صبور،دردها مانده به دل       چشمه اشکم خشک،خسته گشتند اشعار

رفتی و دل را هــم ،به اسارت بردی               دل مجنون مرا ، دل شوریده و زار

رفتی ونور دوچشم ،شده فانوس رهت            ومن از خیـال تو تا به صبحم بیدار